Wijngaarden doemen op

20 mei , 6e dag , Langres , rustdag EN 31e TROUWDAG

Lamgeslagen uitgeslapen om onze beproefde lijven rust te gunnen. Rustdag ingelast op het juiste moment :natuurlijk trouwdag en wegens het weer : Langres was geheel in een koude nevel gehuld en we hebben ons basiskamp opgeslagen in de locale brasserie Le Foy. Na wat rondwandelen daar weer in terecht gekomen, en toen Els na de derde pistache vroeg : halen we de vijftig. kreeg ze als antwoord : “ als we zo doorgaan niet”

21 mei , 7e dag : Langres<>Pointailler sur Saône : 92 km

Vertrokken om eerst voor Els een fluweelzacht schapendons zadeldekje op de kop te tikken. Immers BdE blijven opspelen. De fietsenmaker herkende direct het probleem en kwam dus met het vachtje. Els  blij en ik niet minder!!!!

Het onbegrensde fietsen (Rob)  bracht ons voor het grootste gedeelte langs  ‘t fietspad kanaal Marne<>Saône naar Pointailler. Ondeweg bleek dit geblokkeerd door een aantal hekken, maar met onze ervaringen in Italië in het achterhoofd deze eenvoudig opzij geschoven en doorgefietst. Er bleek immers niets  bijzonders te zien. Wel een voor ons nieuwe vistechniek die we tegenkwamen. Een stel kerels zat gezellig op het fietspad te kletsen rondom een schermpje. In totaal stonden er 12 hengels opgesteld die met dit schermpje verbonden waren. Als er een touche was ging een telefoon af en ging de betreffende visser op z’n dooie gemak kijken wat wat er  aan de haak hing. Heel bijzonder : waar is de (ont)spanning gebleven van het op het juiste moment aan de haak slaan? Verder viel ons het zeer grote verval op bij de diverse sluisjes. Tocht ging door een golvend gebied waarin de grijze Lotharingse grijize huizenbouw veranderde in het zandgele Bourgondische met geglazuurde daken. Wat wel bleef waren de uitgestorven dorpjes, huisjes met al da niet dichtgetimmerde  verrotte luiken, geen kip op straat. Over 25 jaar volledig dood ?.!

’s-Avonds met aankomst in wijngebied in het verschiet, een heerlijke  Moulin a Vent als godendrank tot ons genomen. Na Cluny doorkruisen we deze Beaujolaisstreek 

 22 mei , 8e dag , Pointailler sur Saône naar Beaune , 76 km

Heerlijk gefietst door een landschap dat steeds wijder werd en met dorpjes die, weliswaar leeg, vriendelijker overkwamen. Zo nu en dan een nieuw luik, of deur en al wat meer bloemen. Verder een viertal Belgische studentes uit Leuven tegen gekomen die  met een hond in een bagagekar vanuit Epinal op weg waren naar Leuven. Ik dacht onmiddellijk arresteren, maar het beestje lag heerlijk?? te slapen.

Verder, heel bijzonder, werden we, tijdens een rustpauze midden in een dorpje ineens overvallen door een zwerm bijen. We vroegen ons juist af, waar toch dat zoemend geluid vandaan kwam, toen de zwerm neerdaalde wij er met de turbo aan  vandoor gingen. Bij een imker eens  navragen waarom dit gebeurde. We kwamen om 17.00 u. In Beaune aan en zijn toen  natuurlijk opgefrist naar het Hospice de Beaune gegaan. Beaune eens gesticht door de Romeinen en later uitgegroeid tot zetel van de hertogen van Bourgondië voordat zij definitief  voor Dijon kozen. 

Het Hospice de Beaune,ziekenhuis met zijn geglazuurde dakpannen, werd in 1443 gesticht door een particulier en zijn  vrouw als ziekenhuis voor de armen. Tot 1971 !! was dit in gebruik. Kosten werden oorspronkelijk door oprichter gedekt, later ook,na toestemming van Philips van Bourgondië dat het giften mocht ontvangen , met giften  en weer later  met opbrengsten van de wijnoogst. Dit is tot op heden zo mbt onderhoud en aankoop medische apparatuur voor huidige ziekenhuis. Het volgens kenners ok zeer bijzondere wijnmuseum hebben wij gelaten voor wat ‘t was. Beaune is een schitterend levendig  stadje met heerlijke straatjes en een maffiose restaurant/terras gilde. Het  commerciële druipt eraf, en dat is jammer.

23  mei , 9e dag , Beaune<>Cluny  : 76 km

Door de wijngaarden heen, en over de voie verte van 40 km die speciaal is aangelegd voor fietsers. Niets speciaals, behalve dan in Meursault waar het gras voor het gemeentehuis werd gestofzuigd!? In Cluny hotel ontweken waar mijn broer zijn befaamde act van mr. Pledge heeft opgevoerd. We zijn hier nu voor de 2e maal ( 1e keer op weg naar Compostela), maar het kloostercomplex is weer indrukwekkend en opnieuw  vinden er weer afstudeerfestiviteiten plaats.  De vorige keer troffen we een jaarclub van 70<>80gers die schouder aan schouder over het terrein sjokten. Gegeten in een huiskamer met drie tafeltjes maar wel la vera cucina italiana!! Morgen zoals gezegd, door de Beaujolaiswijngaarden, feest maar wel zwaar weten wij ons te herinneren.